خوشا به گمنامان، خوشا...

از امام رئوف(ع):

لا یکون المؤمن مؤمنا حتی تکون فیه ثلاث خصال ، سنة من ربه ، و سنة من نبیه ، و سنة من ولیه . فاما السنة من ربه فکتمان سره ، و اما السنة من نبیه فمداراة الناس ، و اما السنة من ولیه فالصبر فی البأساء و الضراء

مؤمن ، مؤمن واقعی نیست ، مگر آن که سه خصلت در او باشد : سنتی از پروردگارش و سنتی از پیامبرش و سنتی از امامش . اما سنت پروردگارش ، پوشاندن راز خود است ، اما سنت پیغمبرش ، مدارا و نرم رفتاری با مردم است ، اما سنت امامش صبر کردن در زمان تنگدستی و پریشان حالی است.

                                                                                           اصول کافی ، ج 3

یأتی علی الناس زمان تکون العافیة فیه عشرة اجزاء : تسعة منها فی اعتزال الناس و واحد فی الصمت

زمانی بر مردم خواهد آمد که در آن عافیت ده جزء است ، که نه جزء آن در کناره گیری از مردم ، و یک جزء آن در خاموشی است.

                                                                                                  تحف العقول

پی نوشت: می آییم، می بینیم، سکوت می کنیم، می رویم. زندگی یعنی همین! آخرش هم خداحافظ...

پی نوشت: چقدر دلم می خواست این سالها و ماهها و روزها، برای کسی چیزی بگویم که نگفته بفهمد گفته هایم را. دریغ! حتی همین وبلاگ هم محرمم نشد!