من از بی نوایی نیم روی زرد...

زانوی شلوارش له شده بود. پیراهناشم که...

گفتم: پسر خوب چرا نمی ری یک شلوار خوب بخری، برای روحیت خوبه ها. پولش رو...

حرفم رو برید و گفت: محسن خودت می دونی که پولش هست ولی...

گفتم: ولی چی؟

گفت: می رم جلوی مغازه ها و پیراهناشون رو می بینم. خوشمم می یاد اما تا می یام پام رو بذارم تو مغازه، پدری می یاد جلو چشمم که الان لباس نو رو تن من می بینه و جز آه چیزی نداره که برا بچه هاش ببره. محسن از خودم داره بدم می یاد. از اینکه بخوام هم درد این مردم نباشم بی زارم. نمی خوام تنهاشون بذارم...

گفتم: حالا یک پیرهن که...

شروع کرد شعر خوندن:

چنان قحط سالی شد اندر دمشق                   که یاران فراموش کردند عشق

چنان آسمان بر زمین شد بخیل                       که لب تر نکردند زرع و نخیل

بخوشید سرچشمه‌های قدیم                     نماند آب، جز آب چشم یتیم

... 

پی نوشت:

ما موندیم و وجدانمون. بریم سیب بچینیم یا...

خدا...