کمال

مرز انفصال آب و آتش است
،
ادب به شما

شکر:

تو ادب کردی و ادب خریدارت شد...

نگاشت:

امام در برابر حرّ فرمودند: (سَکَنَتکَ اُمُّک) مادر به عزایت بنشیند، چه می خواهی؟

حرّ یک مقدار سکوت کرد، سپس به حضرت نظر کرد و گفت (اَما وَ اللهِ لَو غیرُکَ مِنَ العَرَب یَقولُ حالی وَ هُوَ عَلی مِثلِ تِلکَ الحالَةِ الَّتی أنتَ عَلَیها ما تَرَکتُ ذِکرَ اُمِّهِه بِسَّکن أن أقولَها کائِناً ما کان وَ لکِن وَ الله مالی إلی ذِکر اُمِّک مِن سَبیل إلّا بِأحسَنِ ما یُقدَرُ عَلَیه)

به خدا سوگند اگر غیر تو از عرب این کلمه را به من می گفت و در یک چنین گرفتاری که تو هستی قرار داشت، من او را رها نمی کردم و مادرش را به شیون و فرزند مردگی یاد می کردم، قطعاً پاسخش را می دادم، ولی به خدا سوگند من حق ندارم نام مادرت را جز به نیکوترین وجه مقدور به زبان جاری کنم.

 از حر بخوانید و ادبش...

دلیل

برنگشت از علقمه،
از خجالت.

*نگاشت -مفاتیح الجنان- :
اندامی رشید داشت و آنقدر زیبا بود که او را قمر و ماه بنی هاشم می خواندند. از مورخین معتبر:
«چو سوار بر اسب می‏ شد،  پایش را که ز رکاب بیرون می‏ آورد، سر انگشتان زمین را خط می‏ کشید، بازوها بسیار قوی‏ و بلند و سینه بسیار پهن داشت.»
 مادرش می‏ دانست که شیرمردی با چنین هیبت به راحتی کشته نشده است. از دیگران پرسیده بود که پسر من را چگونه کشتند؟ بعد از شنیدن ماجرای بریده شدن دستش و پایین آمدن عمود بر سرش، تا سالها رهگذران بقیع -حتی مروان بن حکم- را به گریه وا می داشت که:

یا من رای العباس کر علی جماهیر النقد  /   و وراه من ابناء حیدر کل لیث‏ فی لبد
انبئت ان ابنی اصیب براسه مقطوع ید  /  ویلی علی شبلی امال براسه ضرب‏ العمد
لو کان سیفک فی یدیک /  لما دنی منه احد

انتظار

*انتظار:
هنوز هم،
به انتظار عموست که برگردد...

***
به زودی: بحر عمه برای عمو

شور

*شور:

یک فواره می خواهم ز حوض شور،
تکانی به دل دهد...

صدا

*صدا:

اسم و رسم را نهاد و رفت
حسین صدایش کرده بود آخر.
شهید...

کوته نوشت - محرم

* محرم:

غیر تو هیچکس
به پای این همه گریه ام منشست...

کوته نوشت - سهام عدالت

* سهام عدالت:

رکوع بود و قنوت و سجده
؛
سهام عدالتش از جنگ

کوته نوشت - حضور و غیاب

* حضور و غیاب:

در حضور و غیاب بهشت نیز نمی شناسندش
؛
مثل اینکه او همیشه گمنام است.

کوته نوشت - عمر

* عمر:

راست گوش بر زمین نهاد
ضربان قلب را شمار کرد...
گفت:
زمین؛ عمر خود کرده دوست 
زندگی دیگر؛ آرزوست 

/شهید بهشتی/

ماه منیر

شما که جای خود دارید

؛
هزار برادر فدای اکبر باد...